Yeni tribün düzeni: Suskunluk

Yenilenmiş statlarla birlikte onlarca yılda kendini inşa etmiş ‘tribün dinamiği’ de değişime uğradı. Görülüyor ki, futbolu para merkezli ‘televizyon oyunu’na çeviren icraatler muradına erdi. Yeni stadyum düzeninin ‘yeni taraftar’ profili için hazırladığı ‘subliminal mesajı’ şöyle formüle edebiliriz: “Stadyuma gelenler! Tıpkı televizyonda maç izleyenler gibi yerinize oturup sadece sahada olana bakın!..”

Beste okuyacak ortam yok!

Yeni statlarda sistem aşağı yukarı şöyle işliyor: Maç öncesi tepelere yerleştirilmiş devasa hoparlörlere stüdyoda hazırlanmış, tribün duygusundan uzak daha çok çocuk şarkılarını andıran bangır bangır takım parçaları gönderiliyor. Hal böyle olunca, tribünü domine edecek taraftar topluluklarının maç öncesi hazırlanan ‘besteleri’ okumalarının önü kesiliyor. Böylelikle, bir yerde buluşup toplu halde gelmek yerine, münferit olarak direkt stadyuma giren binlerce ‘yeni taraftar’ hoparlörden akan parçalara play back yapmaya zorlanıyor!

Sadece sahaya bakıyorlar!

Ardından maç başlıyor ve tribün hadisesinden uzak, ‘subliminal mesaj’ın etkisindeki taraftarlar büyülenmişcesine sadece sahaya bakıyor!Son Beşiktaş-Galatasaray maçında özellikle Beşiktaş tribünlerinin bu ‘subliminal mesaj’ın etkisinde kaldığını rahatlıkla söyleyebilirim! Neredeyse tüm ilk yarı sadece ‘sahayı gözleyen’ Beşiktaş tribünlerine uzun yıllardır rast gelmemiştim. Galatasaray ataklarında o koca kalabalıktan çıkan sesler sadece ıslıklama ya da ‘ah vah’ın ötesine geçemedi.

İkinci yarı bambaşka oldu

Galatasaray taraftarı ise gerek az olma gerek onca yıl sonra böyle önemli bir maçta stadyumda yer alma gerekse de takımın ilk yarı oyununun verdiği coşkuyla maçtan son ana kadar kopmadı. Öyle ki sık sık, “İnönü sustu bizi dinliyor” sloganları attılar. Ancak ikinci yarı farklı başladı. Devrenin başlama vuruşuyla Beşiktaş kapalı tribünün üst ortasından -eski İnönü Kapalı Tribünü’nü hatırlayanlar için ‘kutu’ya tekabül eden yer- ciddi bir itiraz geldi.

Çarşı, İnönü Ruhu’nu çağırdı!

Takımları iki gol geride ve sahadaki oyun o ana kadar umut vaad etmezken ‘Çarşı’ duruma el koyup, ‘İnönü Ruhu’nu geri çağırdı. Maçta bundan sonraki gelişmeler herkesin malumu!... Bu oyun tribünsüz oynanıyorsa bile tat vermiyor! Beşiktaş-Galatasaray maçı sadece saha içinde değil, tribünde, “Oyun bizim hayat bizim” diyen taraftarların hikayeleri açısından da son derece öğreticiydi. Geriye kalan ise hikayenin görülmesi ve yazılmasıydı...