Başka yolu yok

Galatasaray ilk yarıda Riekerink döneminde özellikle içeride oynadığı maçlarda kurduğuna benzer üçgenler kurarak Bruma - Podolski - Sneijder bağlantısını kullandı. Bunun yanı sıra savunmanın arkasına attıkları uzun toplar da hemen her seferinde pozisyon yarattı. Kaleci Haydar’ın anlamakta zorluk çektiği ve isyan ettiği bu duruma Saffet Susiç ancak 2. yarı başında müdahale edebildi. Galatasaray bu oyunda 3 gol buldu, eğer Podolski standardında olsa çok daha fazlasını da bulabilirdi. Vagner Love dahil bazı oyuncuların sarı kart görmek konusundaki yarışları bir yana Alanya’ı isteksiz olmakla itham etmek mümkün değil. Disiplinsiz ve orta sahayı hiç kullanmayan bir futbol muydu? Evet. Ama manasız yere ligi Haziran’a kadar uzatırsanız bunlar normaldir. Maçın sonundaki 20 dakikaya bakarsanız bu saçma duruma rağmen oyuncuların maçı kazanmak konusundaki çabalarını görebilirsiniz.

Sneijder de oyundan çıkınca

Saffet Susiç 3’lü diyebleceğimiz ama aslında daha derinlikli savunmaya geçtikten sonra Tudor da Sneijder’i oyundan çıkarınca Alanya’nın yaptığı her hamle oyunu biraz daha Galatasaray kalesine taşıdı. Tudor elindeki hızlı oyuncuların bir kontratak oyunu için yeterli olduğunu düşünüyor. Ancak bu geçiş oyununu oynayabilecekleri şablonları yok. Sneijder olmayınca bu oyunu koordine edebilecek bir oyuncu bulunmuyor. Güvenilir bir kaptanı yok. Savunma göbeğinde ayağı iyi oyuncu yok. Ve bu tip bir oyunun gitgelleri için yeterli dinamizm yok. Galatasaray topu almalı. Sürekli ayağında tutmalı. İlk yarıdaki gibi üçgenleri rakip ceza sahası çevresinde kurmalı. Şu an için başka yolu yok gibi.